Lectuur voor beginners: Книга для домашнего чтения по нидерландскому языку. Пода И.З - 168 стр.

                      Vos en meneer Kat zijn al vertrokken. Ze zeiden dat je hen kunt vinden op het
                      Veld van de Wonderen als de zon opgaat. En ze zeiden ook dat jij de rekening
                      voor alle drie zou betalen.” Pinokkio gaf de waard een van zijn kostbare goud-
                      stukken en rende weg.
                      Het was heel donker, de maan en de sterren gingen schuil achter zwarte wolk-
                      en. Pinokkio vond het best wel griezelig zo alleen in de nacht. En toen hij
                      even later door een dichtbegroeid bos liep, hoorde hij plotseling geritsel. In
                      het duister kon hij twee gedaanten onderscheiden. Ze droegen zwarte jassen
                      en zwarte mutsen en ze kwamen achter hem aan. Dat waren vast rovers!
                      De gedaanten kwamen steeds dichterbij. Pinokkio stopte vlug de vier over-
                      gebleven goudstukken in zijn mond en klom in een boom. Daar zou hij wel
                      veilig zijn. Maar toen hij naar beneden keek, zag hij dat de rovers de boom in
                      brand hadden gestoken.
                      Pinokkio sprong uit de boom en rende voor zijn leven. Toen hij achterom
                      keek, zag hij dat de rovers nog steeds achter hem aan zaten. Pinokkio bleef
                      rennen zo hard als hij kon. Voor zich zag hij een hutje. Maar net voordat hij
                      op de deur kon kloppen, pakten de rovers hem vast. Eйn van de rovers zei
                      dreigend: “Je geld of je leven!”
                      Pinokkio schudde zijn hoofd. “Nee,” zei hij dapper. “Jullie krijgen mijn geld
                      niet.” Maar toen hij pratte, hoorden ze de goudstukken in zijn mond rinkelen.
                      “Jij kleine bedrieger,” zei een van de rovers. “Wij weten wel hoe we het geld
                      uit je mond moeten krijgen.” Zijn stem leek net het grommende geluid van
                      een vos. De grootste van de twee rovers haalde een stuk touw te voorschijn en
                      daarmee hingen ze Pinokkio op in een boom. “Morgen komen we terug. Dan
                      ben je dood. En als je dood bent, gaat je mond vanzelf open en dan vallen de
                      goudstukken op de grond,” zeiden de rovers en liepen weg. Daar hing Pinok-
                      kio nu. Hij kon al bijna geen adem meer halen.
                      In het hutje woonde een mooie fee. Ze leefde al meer dan duizend jaar in het
                      bos. En ze had door het raam gezien wat de rovers met Pinokkio hadden
                      gedaan. Zodra de rovers weg waren, stuurde ze haar koets die werd getrokken
                      door witte muizen, en haar bediende, een poedel, naar de boom om Pinokkio
                      te bevrijden.
                      Even later lag Pinokkio in het bed van de fee. Maar hij bewoog niet. Naast het
                      bed stonden drie dokters: een uil, een kraai en een krekel. Ze waren heel
                      ongerust. Net voordat Pinokkio zijn ogen wilde opendoen, hoorde hij een
                      bekende stem zeggen: “Maar die pop heb ik eerder gezien. Hij is een deugni-
                      et. Hij is heel ongehoorzaam en hij doet zijn vader veel verdriet.” Het was de
                      krekel die daar aan zijn bed stond.
                      Pinokkio begon te huilen. En dat maakte de dokters heel blij, want nu wisten
                                                                                               168




PDF created with pdfFactory Pro trial version www.pdffactory.com