Lectuur voor beginners: Книга для домашнего чтения по нидерландскому языку. Пода И.З - 194 стр.

                      Pinokkio haalde het zilverstuk uit zijn zak en gaf het aan de slak. “Geef het
                      zilverstuk maar aan de fee. Ik heb geen nieuwe bloes nodig. Deze is nog goed
                      genoeg.” De slak pakte het zilverstuk aan en kroop zo snel ze kon naar het
                      huis van de fee.
                      Pinokkio ging gauw naar het huisje van de krekel en begon meteen weer hard
                      te werken. Want nu moest hij voor twee mensen zorgen, voor zijn vader en de
                      fee. Hij maakte manden tot de klok twaalf uur in de nacht sloeg. Toen kroop
                      hij in een hoekje in het stro en viel in een diepe slaap.
                      Pinokkio droomde dat hij de fee zag. Ze was nog mooier dan anders. Ze
                      glimlachte tegen hem en gaf hem een kus. Ze zei: “Je bent een heel lieve
                      jongen, Pinokkio. Je zorgt goed voor je vader en mij. Nu kan ik vergeten dat
                      je vroeger zo ondeugend bent geweest. En ik beloof je dat wanneer je voor-
                      taan braaf bent, je heel gelukkig zult worden.”
                      Toen deze mooie droom voorbij was, werd Pinokkio wakker. Hij keek om
                      zich heen en zag dat hij in een echt bed lag. En over een stoel hingen mooie,
                      nieuwe kleren. Nee, hij droomde niet. Het was allemaal echt. Er was die nacht
                      een wonder gebeurd. Pinokkio sprong uit bed en liep naar de spiegel in de
                      hoek van de kamer. Hij keek erin… en zag dat hij een echte jongen was ge-
                      worden! Een jongen net als andere jongens.
                      Wat was Pinokkio gelukkig. De fee had zijn wens vervuld. Pinokkio trok zijn
                      nieuwe kleren aan. In de zakken van zijn nieuwe broek vond hij een leren
                      portemonnee. Er zat een briefje in en daarop stond: “Lieve Pinokkio, dank je
                      wel voor het zilverstuk.”
                      En in de portemonnee zaten ook vijftig zilverstukken. Dolblij holde Pinokkio
                      naar de woonkamer. Daar zag hij zijn vader. Die was hard aan het werk aan
                      zijn werkbank. Om hem heen lag allemaal nieuw gereedschap.
                      “Jij hebt er voor gezorgd dat het ons nu goed gaat,” zei Gepetto. “Want zoiets
                      gebeurt alleen als ondeugende jongens braaf worden. Kijk eens naar die oude
                      pop daar. Ben je niet blij dat je daar niet meer op lijkt?”
                      Pinokkio keek naar de pop en hij dacht: “Wat heb ik er gek uitgezien.” Hij
                      tilde de pop op en zette hem op het kastje naast zijn bed. “Ik zal hem altijd
                      bewaren,” zei hij tegen zijn vader.


                      OPDRACHTEN (2)

                      1. Luister naar de tekst en antwoord op de vragen van uw docent.



                                                                                               194




PDF created with pdfFactory Pro trial version www.pdffactory.com