ВУЗ:
Составители:
Рубрика:
173
66. PINOKKIO GAAT OP ZOEK NAAR DE FEE
Na vier maanden werd Pinokkio vrijgelaten. Toen de zware deuren van de
gevangenis opengingen, kon hij maar aan ййn ding denken. Hij wilde zo snel
mogelijk weg uit de Stad der Dwazen. Eerst zou hij de fee een bezoek bren-
gen en daarna zou hij naar huis gaan, naar zijn vader, Gepetto de houtsnijder.
De weg was heel modderig omdat het dagen lang had geregend, maar Pinok-
kio liep flink door. De weg maakte een bocht en opeens zag hij een grote
slang op de weg liggen. De slang had grote rode ogen en hij spuwde vuur.
Pinokkio durfde niet langs de slang te lopen, dus hij bleef op veilige afstand
wachten totdat de slang weg zou gaan. Maar de slang bleef waar hij was en
staarde Pinokkio aan. Tenslotte liep Pinokkio naar de slang toe en vroeg beleefd
of hij opzij wilde gaan.
Tot zijn verbazing ging de slang plat op de grond liggen en deed zijn ogen
dicht.
“Ik geloof dat hij dood is,” dacht Pinokkio en probeerde over de slang heen te
springen. Maar op datzelfde ogenblik kwam de slang weer overeind en Pi-
nokkio viel met zijn hoofd in de modder.
De slang had alleen maar een grapje met hem willen uithalen. En de slang
begon hard te lachen. Hij lachte zo hard om zijn eigen grap dat… hij uit elkaar
spatte en dood op de grond viel.
Pinokkio krabbelde overeind, stapte over de slang heen en liep verder.
Even later kwam hij langs een veld met appelbomen.
“Ik heb best zin in een appeltje,” dacht hij. Pinokkio klom over het hek en liep
naar de bomen toe. Opeens hoorde hij een harde klap en hij kon niet verder
lopen. Zijn rechterbeen zat vast in een ijzeren klem.
Arme Pinokkio. Hij schreeuwde en gilde urenlang, maar er kwam niemand.
Toen het donker werd, zag hij een lichtje dichterbij komen. Het was een boer
die een lantaarn in zijn hand had.
“Zo, dus jij bent degene die mijn kippen steelt,” zei de boer. “En ik dacht dat
het die akelige wezels waren.”
“Ik heb uw kippen niet gestolen,” riep Pinokkio. “Ik wilde alleen maar een
appeltje plukken.”
“Stelen is stelen,” zei de boer. “Ik neem je mee naar mijn boerderij. Mijn
hond is vanochtend dood gegaan. En nu moet jij maar in zijn plaats op de
kippen letten.”
Tot zijn grote schrik zag Pinokkio dat de boer een hondenriem uit zijn zak
haalde. De boer nam Pinokkio mee en bond hem met een ketting vast aan een
paaltje voor het kippenhok.
PDF created with pdfFactory Pro trial version www.pdffactory.com
66. PINOKKIO GAAT OP ZOEK NAAR DE FEE
Na vier maanden werd Pinokkio vrijgelaten. Toen de zware deuren van de
gevangenis opengingen, kon hij maar aan ййn ding denken. Hij wilde zo snel
mogelijk weg uit de Stad der Dwazen. Eerst zou hij de fee een bezoek bren-
gen en daarna zou hij naar huis gaan, naar zijn vader, Gepetto de houtsnijder.
De weg was heel modderig omdat het dagen lang had geregend, maar Pinok-
kio liep flink door. De weg maakte een bocht en opeens zag hij een grote
slang op de weg liggen. De slang had grote rode ogen en hij spuwde vuur.
Pinokkio durfde niet langs de slang te lopen, dus hij bleef op veilige afstand
wachten totdat de slang weg zou gaan. Maar de slang bleef waar hij was en
staarde Pinokkio aan. Tenslotte liep Pinokkio naar de slang toe en vroeg beleefd
of hij opzij wilde gaan.
Tot zijn verbazing ging de slang plat op de grond liggen en deed zijn ogen
dicht.
“Ik geloof dat hij dood is,” dacht Pinokkio en probeerde over de slang heen te
springen. Maar op datzelfde ogenblik kwam de slang weer overeind en Pi-
nokkio viel met zijn hoofd in de modder.
De slang had alleen maar een grapje met hem willen uithalen. En de slang
begon hard te lachen. Hij lachte zo hard om zijn eigen grap dat… hij uit elkaar
spatte en dood op de grond viel.
Pinokkio krabbelde overeind, stapte over de slang heen en liep verder.
Even later kwam hij langs een veld met appelbomen.
“Ik heb best zin in een appeltje,” dacht hij. Pinokkio klom over het hek en liep
naar de bomen toe. Opeens hoorde hij een harde klap en hij kon niet verder
lopen. Zijn rechterbeen zat vast in een ijzeren klem.
Arme Pinokkio. Hij schreeuwde en gilde urenlang, maar er kwam niemand.
Toen het donker werd, zag hij een lichtje dichterbij komen. Het was een boer
die een lantaarn in zijn hand had.
“Zo, dus jij bent degene die mijn kippen steelt,” zei de boer. “En ik dacht dat
het die akelige wezels waren.”
“Ik heb uw kippen niet gestolen,” riep Pinokkio. “Ik wilde alleen maar een
appeltje plukken.”
“Stelen is stelen,” zei de boer. “Ik neem je mee naar mijn boerderij. Mijn
hond is vanochtend dood gegaan. En nu moet jij maar in zijn plaats op de
kippen letten.”
Tot zijn grote schrik zag Pinokkio dat de boer een hondenriem uit zijn zak
haalde. De boer nam Pinokkio mee en bond hem met een ketting vast aan een
paaltje voor het kippenhok.
173
PDF created with pdfFactory Pro trial version www.pdffactory.com
Страницы
- « первая
- ‹ предыдущая
- …
- 171
- 172
- 173
- 174
- 175
- …
- следующая ›
- последняя »
