Lectuur voor beginners: Книга для домашнего чтения по нидерландскому языку. Пода И.З - 181 стр.

UptoLike

Составители: 

181
6. Conversatie:
1. Leert u graag nieuwe mensen kennen? Waarom wel of waarom niet?
2. Zijn vrienden belangrijk voor u? Waarom wel of waarom niet?
3. U bent net verhuisd maar uw nieuwe buren zeggen niet veel tegen u. Wat doet u?
7. Video: Pinokkio, deel 2 De avonturen van Pinokkio”.
Kijk naar de video en antwoord op de vragen van uw docent.
Dat is nog eens een goede vangst, gromde de visser, terwijl hij het net naar
zich toe trok. Hij maakte een vuur van takken en bladeren en zette er een heel
grote koekenpan op.
“Laat ik eens kijken wat ik allemaal gevangen heb, zei de visser. Deze rode
poon ziet er heel goed uit, zei hij en hij gooide de vis in de pan. En wat een
smakelijke sardientjes en heerlijke schelvis! Maar wat is dit? Zon vis heb ik
nog nooit gezien De visser haalde Pinokkio uit het net.
Maar ik ben geen vis, riep Pinokkio. Ik ben een houten pop. Ik ben helemaal
niet lekker. Dus laat me maar gauw los.”
Je maakt zeker een grapje! zei de visser. Ik houd wel van apart eten. En ik
heb nog nooit een pop gegeten!”
De visser rolde Pinokkio door een bloempapje en strooide zout en peper over
hem heen. Hij pakte hem bij een been vast en wilde hem in de pan laten
vallen…
Op dat ogenblik klonk er een luid gegrom. In de opening van de grot stond
Brutus, de politiehond.
Red me, alsjeblieft! riep Pinokkio. Brutus sprong op en trok Pinokkio uit de
hand van de visser. Toen rende hij snel de grot uit.
De hond bracht Pinokkio terug naar het strand waar hij met de jongens van
school had gevochten. Jij hebt mij gered en ik heb jou gered. En zo hoort het
ook. We moeten elkaar helpen. Brutus gaf Pinokkio een lik over zijn houten
wang en ging op zoek naar zijn bazen, de politieagenten.
Het was al bijna avond. Pinokkio ging gauw naar huis. Onderweg kwam hij
een oude man tegen, die hem vertelde dat de jongen weer beter was en dat de
politieagenten niet meer naar hem zochten.
Maar wat zal de fee zeggen? dacht Pinokkio. “Ze is vast heel boos op me.
En ik verdien niet anders. Ik beloof steeds dat ik braaf zal zijn, maar ik doe het
nooit. Zo word ik nooit een echte jongen.”
PDF created with pdfFactory Pro trial version www.pdffactory.com
                      6. Conversatie:
                      1. Leert u graag nieuwe mensen kennen? Waarom wel of waarom niet?
                      2. Zijn vrienden belangrijk voor u? Waarom wel of waarom niet?
                      3. U bent net verhuisd maar uw nieuwe buren zeggen niet veel tegen u. Wat doet u?

                      7. Video: “Pinokkio”, deel 2 “De avonturen van Pinokkio”.
                      Kijk naar de video en antwoord op de vragen van uw docent.



                      “Dat is nog eens een goede vangst,” gromde de visser, terwijl hij het net naar
                      zich toe trok. Hij maakte een vuur van takken en bladeren en zette er een heel
                      grote koekenpan op.
                      “Laat ik eens kijken wat ik allemaal gevangen heb,” zei de visser. “Deze rode
                      poon ziet er heel goed uit,” zei hij en hij gooide de vis in de pan. “En wat een
                      smakelijke sardientjes en heerlijke schelvis! Maar wat is dit? Zo’n vis heb ik
                      nog nooit gezien…” De visser haalde Pinokkio uit het net.
                      “Maar ik ben geen vis,” riep Pinokkio. “Ik ben een houten pop. Ik ben helemaal
                      niet lekker. Dus laat me maar gauw los.”
                      “Je maakt zeker een grapje!” zei de visser. “Ik houd wel van apart eten. En ik
                      heb nog nooit een pop gegeten!”
                      De visser rolde Pinokkio door een bloempapje en strooide zout en peper over
                      hem heen. Hij pakte hem bij een been vast en wilde hem in de pan laten
                      vallen…
                      Op dat ogenblik klonk er een luid gegrom. In de opening van de grot stond
                      Brutus, de politiehond.
                      “Red me, alsjeblieft!” riep Pinokkio. Brutus sprong op en trok Pinokkio uit de
                      hand van de visser. Toen rende hij snel de grot uit.
                      De hond bracht Pinokkio terug naar het strand waar hij met de jongens van
                      school had gevochten. “Jij hebt mij gered en ik heb jou gered. En zo hoort het
                      ook. We moeten elkaar helpen.” Brutus gaf Pinokkio een lik over zijn houten
                      wang en ging op zoek naar zijn bazen, de politieagenten.
                      Het was al bijna avond. Pinokkio ging gauw naar huis. Onderweg kwam hij
                      een oude man tegen, die hem vertelde dat de jongen weer beter was en dat de
                      politieagenten niet meer naar hem zochten.
                      “Maar wat zal de fee zeggen?” dacht Pinokkio. “Ze is vast heel boos op me.
                      En ik verdien niet anders. Ik beloof steeds dat ik braaf zal zijn, maar ik doe het
                      nooit. Zo word ik nooit een echte jongen.”

                                                                                                   181




PDF created with pdfFactory Pro trial version www.pdffactory.com