Lectuur voor beginners: Книга для домашнего чтения по нидерландскому языку. Пода И.З - 182 стр.

                      Tegen de tijd dat Pinokkio bij het huis van de fee aankwam, was het al donker.
                      Pinokkio had het heel koud en zijn maag rammelde van de honger. Hij klopte
                      op de deur, maar de fee deed niet open.
                      Pinokkio wachtte en wachtte. Na een half uur klopte hij opnieuw. Het zol-
                      derraam ging open en er verscheen een slak, die een kandelaar met een bran-
                      dende kaars op haar hoofd had.
                      “Wie is daar?” riep ze.
                      “Ik ben het, Pinokkio. Is de fee niet thuis?” riep hij naar boven.
                      “De fee slaapt al en ik mag haar niet wakker maken. Maar ik kom wel naar
                      beneden om de deur open te maken,” zei de slak.
                      Er ging een uur voorbij en nog een uur, maar nog steeds ging de deur niet
                      open. Pinokkio klopte opnieuw op de deur. Op de eerste verdieping van het
                      huis ging een raam open en de slak keek naar buiten. “Rustig maar, Pinokkio.
                      Ik ben onderweg. Ik ben een slak en slakken zijn nu eenmaal langzaam.”
                      Pinokkio ging op de stoep zitten en wachtte. Het werd middernacht, ййn uur,
                      twee uur en nog steeds ging de deur niet open. De uren gingen voorbij en
                      eindelijk, toen het al bijna dag was, ging de deur open. De slak had er precies
                      negen uur over gedaan om alle trappen af te komen.
                      “Maar ik mag je nog niet binnenlaten,” zei de slak. “Want de fee slaapt nog.”
                      “Kun je me dan wat eten brengen?” vroeg Pinokkio. “Ik val haast om van de
                      honger.”
                      “Onmiddellijk,” zei de slak en twee uur later kwam ze terug met een zilveren
                      dienblad.
                      Op het blad lag een gebraden kippenpoot, brood en fruit. Pinokkio pakte de
                      kippenpoot, nam een flinke hap en merkte dat de kippenpoot van karton was.
                      Hij viel flauw. Toen hij bijkwam, lag hij op de bank in de huiskamer. De fee
                      zat naast hem. Ze was niet boos, maar ze zei streng: “Je weet dat je ondeugend
                      bent geweest. En nu moet je echt een brave jongen worden, want anders… “
                      Pinokkio beloofde de fee dat hij nooit meer ondeugend zou zijn. En die keer
                      meende hij het echt, want hij wilde nooit meer zo’n akelige dag en nacht
                      meemaken.
                      Pinokkio deed een jaar lang zijn best. En toen de grote vakantie begon, kreeg
                      hij de prijs voor de beste leerling van de school. De fee was heel trots op hem.
                      Die avond zei ze tegen Pinokkio: “Je wens zal worden vervuld. Morgennacht
                      zul je een echte jongen worden!”
                      Pinokkio kon die nacht niet in slaap komen. Hij zou een echte jongen worden!
                      Als hij tenminste nog ййn dag braaf was…


                                                                                                 182




PDF created with pdfFactory Pro trial version www.pdffactory.com